Waarom weten we zo weinig over rouwen om een broer of zus?

Als jij je soms onzichtbaar voelt in je verdriet, is dat dus niet gek. Het lijkt wel alsof er geen ruimte is voor jouw rouw, terwijl het verlies van je broer of zus zoveel betekent. Waarom is er zo weinig over bekend?

Het stille verdriet om je broer of zus

Misschien herken je het wel: iedereen lijkt te kijken naar je ouders, naar de partner of de kinderen van je broer of zus. Dat is ook logisch – hun verdriet is groot. Maar ondertussen sta jíj daar, met jouw eigen pijn, en het voelt alsof niemand die ziet. Mensen zeggen dingen als: “Wees sterk voor je ouders” of “Gelukkig heb je nog andere broers of zussen.” Het kan je het gevoel geven dat jouw verdriet er niet toe doet. Maar dat doet het natuurlijk wél. 

Rouw om een broer of zus is vaak een stil verdriet. Je draagt het met je mee, soms zonder dat iemand het merkt. Maar dat maakt het niet minder zwaar. Jullie deelden een geschiedenis, een thuis vroeger, herinneringen die niemand anders begrijpt. En nu is je broer of zus er niet meer en kan het voelen alsof een deel van jouzelf ook verdwenen is.

Waarom is er zo weinig aandacht voor?

Er is weinig onderzoek gedaan naar rouw om een broer of zus. Wetenschappers richten zich meestal op het verlies van een ouder, partner of kind. Dat betekent niet dat jouw verlies minder belangrijk is, maar het wordt vaak gewoon over het hoofd gezien. De band tussen broers en zussen is ingewikkeld en uniek. Het is vaak de langste relatie in je leven, met een mix van liefde, gedeelde herinneringen en soms ook irritaties. Het is moeilijk in een hokje te passen, en misschien is dat wel waarom er zo weinig over geschreven wordt.

Wat weten we wél?

Er zijn een paar dingen die onderzoekers tot nu toe ontdekt hebben:

• Het verlies blijft je bij: Als je een broer of zus verliest, kan dat een leven lang invloed hebben. Vooral als het op jonge leeftijd gebeurt, kun je worstelen met gevoelens van schuld, verwarring of een extra verantwoordelijkheidsgevoel.
• Gemengde emoties: Het is normaal om verdriet te voelen, maar soms ook boosheid of zelfs opluchting, bijvoorbeeld als je broer of zus na een lange ziekte overleed. Dat maakt het ingewikkeld om je gevoelens een plek te geven.
• Praten helpt: Mensen die hun verhaal delen met anderen – bijvoorbeeld in een lotgenotengroep zoals Rouwplek – voelen zich vaak beter begrepen. Toch zoeken veel mensen die steun niet, omdat ze denken dat hun verdriet niet groot genoeg is.

Natuurlijk mag jouw verdriet er zijn

Het is belangrijk om te weten dat jouw rouw net zo belangrijk is als die van een ander die je broer of zus mist. Het is geen bijzaak. Het mag groot voelen en het mag tijd kosten, zo lang als jij nodig hebt. Misschien helpt het om je verhaal te delen, met iemand die je vertrouwt of met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Of misschien schrijf je liever, of zoek je een plek waar je even stil kunt zijn met je herinneringen.

Wij vinden dat meer onderzoek en aandacht hard nodig is, zodat ook professionals beter begrijpen hoe diep het verlies van een broer of zus kan gaan. Maar intussen kun jij zelf ruimte nemen voor jouw verdriet. Het verlies van je broer of zus is uniek. Het verdient het om gezien en gehoord te worden, door anderen en door jezelf.